Σε μεγάλο χαριστικό δώρο πολλών δισ. ευρώ προς τις τράπεζες προβαίνει η κυβέρνηση, δια τροπολογίας που κατέθεσε στη Βουλή, με το τέχνασμα του λεγόμενου αναβαλλόμενου φόρου, τέχνασμα – δώρο στο τραπεζικό κεφάλαιο, που ξεκίνησε με τις τις κυβερνήσεις Σαμαρά – Βενιζέλου και το μέγα σκάνδαλο του PSI.
Συγκεκριμένα, με την τροπολογία που η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή και την οποία υπογράφει ένοχα όλο το οικονομικό επιτελείο, δίνει τη δυνατότητα στις τράπεζες να συμψηφίσουν τις απώλειες, που θα προκύψουν στους ισολογισμούς τους από τις διαγραφές, ρυθμίσεις ή πωλήσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων, με μελλοντικούς φόρους που θα πλήρωναν στο δημόσιο.
Αυτοί οι μελλοντικοί φόροι μπορεί να εκτείνονται σε βάθος εικοσαετίας!
Στην ουσία με αυτήν την τροπολογία οι τράπεζες διαμορφώνουν, με τις ζημίες που προαναφέραμε, έναν υποθετικό ”κουμπαρά” ή ένα εικονικό ”κεφαλαιακό πακέτο”, από το οποίο θα αφαιρούνται, μέχρι εξαντλήσεως του, οι μελλοντικοί τους φόροι με ορίζοντα τα 20 έτη!!!
Πέραν αυτού, αυτός ο ”κουμπαράς” του αναβαλλόμενου φόρου θα προσμετράται, σκανδαλωδώς, στα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών και θα έχει την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου!
Με δυο λόγια, το ελληνικό δημόσιο θα χαρίζει τους φόρους σχεδόν για είκοσι χρόνια στο τραπεζικό κεφάλαιο, ενώ θα επιτρέπει με δική του εγγύηση να μην έχουν επίπτωση οι ενδεχόμενες διαγραφές δανείων και κυρίως οι πωλήσεις τους σε fund, στα κεφάλαια με τα οποία υποστηρίζεται η φερεγγυότητα των τραπεζών!
Ποτέ και σε καμιά περίπτωση ένα τέτοιο χαριστικό σκανδαλώδες ”δώρο” δεν δόθηκε σε κανέναν άλλο επιχειρηματικό κλάδο, πολύ περισσότερο στους εξαθλιωμένους πολίτες της τραπεζικής αποικίας.
Οι απώλειες του δημοσίου από αυτήν την χαριστική τροπολογία, η οποία μάλιστα ισχύει αναδρομικά από το 2014 και επομένως θα εφαρμοστεί και για τα κέρδη των τραπεζών το 2016, προβλέπεται να είναι πολλά δισ ευρώ.
Συνιστά δε πρόκληση ότι το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με ένα τρικ που χρησιμοποιεί, δεν αναγράφει έστω και χοντρικά τις απώλειες του ελληνικού δημοσίου από αυτήν την χαριστική πράξη.
Το εξωφρενικό είναι ότι ενώ η κυβέρνηση διαπραγματεύεται αυτήν την ώρα σκληρά μέτρα περίπου 3,6 δισ ευρώ ενάντια στους πιο φτωχούς πολίτες, την ίδια ώρα χαρίζει χωρίς καμιά αιδώ πολύ περισσότερα δισ στα ξένα fund , που κατά κύριο λόγο ελέγχουν τις τράπεζες.
Να τονίσουμε, επιπροσθέτως, ότι οι Τράπεζες ήταν η μεγάλη πέτρα του σκανδάλου, που έσπρωξε την χώρα στην υπερχρέωση και στα μνημόνια, ενώ είναι οι τράπεζες, επίσης, οι οποίες καταλήστεψαν με τις αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις τη χώρα στην περίοδο των μνημονίων και έχουν οδηγήσει την Ελλάδα στην ουσιαστική χρεοκοπία με ένα χρέοςμαμούθ πάνω από 500 δισ, για το οποίο κανείς δεν μιλάει.
Όπως γενική άκρα του τάφου σιωπή ισχύει με το σκάνδαλο του ”αναβαλλόμενου φόρου” σε όλα τα μέση ενημέρωσης.
Ο λόγος είναι προφανής.
